INTEGRACJA SENSORYCZNA
WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW
DLA KOGO WSKAZANA JEST
TERAPIA SENSORYCZNA
Terapia wskazana jest dla dzieci:
- z trudnościami w uczeniu się;
- ze spektrum autyzmu;
- ze schorzeniami o podłożu genetycznym:z zespołem Downa, z kruchością chromosomu X, z zespołem Retta, z zespołem Williamsa;
- z ADHD;
- z MPD;
- niewidomych;
- z wadą słuchu.
Terapia może być również prowadzona jako profilaktyka przy ryzyku wystąpienia zaburzeń integracji sensorycznej.
Lista symptomów zaburzeń integracji sensorycznej podzielonych na kategorie odnoszące się do poszczególnych zmysłów. Pojedynczy objaw nie jest wskazaniem do diagnozy!
RUCH, RÓWNOWAGA, KOORDYNACJA RUCHOWA, NAPIĘCIE MIĘŚNIOWE
Dziecko:
- unika zabaw związanych z odrywaniem stóp od podłoża;
- ma chorobę lokomocyjną;
- bardzo lubi kręcić się na karuzeli, krześle obrotowym lub po obracaniu skarży się na zawroty głowy;
- jest niechętne nowym zabawom opartym na ruchu;
- jest ciągle w ruchu, skacze, biega lub woli statyczne zabawy i raczej unika ruchu;
- lubi długo huśtać się na huśtawce
- ma trudności z nauka jazdy na rowerze czy hulajnodze;
- podpiera głowę podczas siedzenia w ławce lub przy stole;
- wydaje się niezgrabne ruchowo;
- chwyta (np. kredki, zabawki) zbyt mocno lub zbyt słabo;
- zdaje się wiotkie;
- siedzi nieprawidłowo;
- ma problem z zapinaniem guzików, wycinaniem, nie lubi rysować;
- ma kłopot z rzucaniem, łapaniem piłki;
- ma trudności w posługiwaniu się sztućcami;
- szybko się męczy;
- często jest pobudzone, impulsywne;
- łatwo się rozprasza;
- łatwo zniechęca się przy niepowodzeniach.
DOTYK
Dziecko:
- nie lubi mycia głowy, czesania, obcinania włosów;
- nie lubi mycia twarzy, nakładanie na nią kremu;
- denerwują go metki na ubraniach, zdarza się, że nie lubi pewnych ubrań ze względu na materiały, z których są uszyte
- nie lubi mieć brudnych rąk;
- unika bycia dotykanym;
- nie lubi być przytulane, głaskane, całowane;
- lubi mocno ściskać innych, lubi zabawy z przepychaniem, rzucaniem się na innych, „obijanie się” o innych;
- ma słabe czucie bólu bądź nadmiernie reaguje na ból.
SŁUCH
Dziecko:
- jest wrażliwe na dźwięki;
- nie lubi hałaśliwych miejsc, trudno mu się w nich skupić;
- unika zabawek wydających dźwięki;
- myli podobnie brzmiące słowa;
- podczas zabawy lub wykonywania zadania pomrukuje, wydaje powtarzalne dźwięki;
WZROK
Dziecko:
- jest nadwrażliwe na światło, mruży oczy;
- ma trudności ze skupieniem wzroku przez dłuższą chwilę na danym przedmiocie;
- ma problemy z przepisywaniem, przerysowywaniem;
- odwraca litery, cyfry;
- ma trudności ze śledzeniem poruszającego się przedmiotu, łatwo traci go z pola widzenia;
- jest nadmiernie pobudzone, gdy wkoło jest dużo bodźców wzrokowych, a zwłaszcza kolorowych.
WĘCH I SMAK
Dziecko:
- na pewne zapachy reaguje odruchem wymiotnym;
- często mówi, że coś brzydko pachnie;
- nie je niektórych grup pokarmów, np. grudkowatych;
- zanim coś zje, musi to powąchać;
- wącha rzeczy niejadalne;
- sprawia wrażenie, że nie czuje ostrych, nieprzyjemnych zapachów;
- lubi przyprawy o wyrazistym smaku, mocno doprawione
CEL TERAPII
Celem terapii jest poprawa komunikacji między zmysłami w układzie nerwowym. Efekty uzyskujemy poprzez prawidłowe dobranie ćwiczeń, które dostarczają odpowiednią liczbę i jakość bodźców zmysłowych.
